چند نکته مهم برای خرید کتاب کودک که باید بدانید!

به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، خرید کتاب کودک یک فرایند پیچیده و مهم است. کتاب‌ها می‌توانند تأثیر زیادی بر کودکان بگذارند و به رشد و پرورش آن‌ها کمک کنند. بنابراین، مهم است که کتاب‌های مناسب و مفیدی را برای کودک خود انتخاب کنید. این فرایند پیچیده است زیرا باید عوامل زیادی را در نظر بگیرید، مانند سن کودک، علایق کودک، کیفیت کتاب، و محتوا و مضمون کتاب.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین، مهم است که کتاب‌های مختلف را امتحان کنید تا بتوانید کتاب‌هایی را که با نیازها و علایق کودک شما مطابقت دارد، پیدا کنید.
این فرایند مهم است زیرا کتاب‌ها می‌توانند به کودکان در یادگیری مهارت‌های جدید، رشد خلاقیت و تخیل، و درک دنیای اطراف خود کمک کنند. بنابراین، انتخاب کتاب‌های مناسب برای کودکان می‌تواند تأثیر مثبتی بر زندگی آن‌ها داشته باشد.

تطابق با سن کودک

تطابق با سن کودک یکی از نکات مهم برای خواندن کتاب کودک است. کودکان در هر سنی، سطح مهارت‌ها و علایق متفاوتی دارند. کتاب‌های کودک نیز بر اساس رده سنی دسته‌بندی می‌شوند و هر رده سنی دارای ویژگی‌های خاص خود است.

کتاب‌هایی که برای کودکان نوپا مناسب هستند، دارای تصاویر بزرگ و رنگارنگ هستند و داستان‌های ساده و کوتاه دارند. این کتاب‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا با مفاهیم اولیه مانند رنگ‌ها، شکل‌ها، و اعداد آشنا شوند.

کتاب‌هایی که برای کودکان پیش‌دبستانی مناسب هستند، دارای داستان‌های جذاب و شخصیت‌های دوست‌داشتنی هستند. این کتاب‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های زبانی و اجتماعی خود را تقویت کنند.

کتاب‌هایی که برای کودکان دبستانی مناسب هستند، دارای محتوای آموزشی هستند. این کتاب‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا مفاهیم جدید را یاد بگیرند.

کتاب‌هایی که برای کودکان نوجوان مناسب هستند، دارای موضوعات پیچیده‌تر هستند. این کتاب‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا با مسائل مختلف زندگی آشنا شوند.

اگر کتابی را برای کودک خود انتخاب کنید که با سطح مهارت‌ها و علایق او مطابقت نداشته باشد، ممکن است کودک از خواندن آن لذت نبرد و حتی ممکن است نسبت به کتاب‌خوانی بی‌علاقه شود.

سلایق و علایق کودکان

در هنگام انتخاب کتاب برای کودک خود، حتماً از او در مورد علایق و سلیقه‌های خود بپرسید. به عنوان مثال، اگر کودک شما به حیوانات علاقه دارد، کتاب‌هایی با موضوع حیوانات برای او خریداری کنید. اگر کودک شما به مسائل علمی علاقه دارد، کتاب‌های آموزشی برای او تهیه کنید.

تنوع موضوعی

تنوع موضوعی در خرید کتاب کودک نکته مهمی است که والدین و مربیان باید به آن توجه کنند. کودکان در سنین مختلف، علایق و نیازهای متفاوتی دارند. در نظر گرفتن تنوع موضوعی در خرید کتاب به کودکان کمک می‌کند تا:

با موضوعات مختلف آشنا شوند و دیدگاه خود را گسترش دهند.

مهارت‌های شناختی و فکری خود را تقویت کنند.

تخیل و خلاقیت خود را پرورش دهند.

مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی خود را بهبود بخشند.

با ارزش‌ها و اخلاقیات آشنا شوند.

کیفیت متن

کیفیت متن یکی از مهم‌ترین عوامل در انتخاب کتاب کودک است. متن کتاب باید روان و قابل فهم باشد و از زبانی ساده و کودکانه استفاده کند. همچنین، متن کتاب باید جذاب و گیرا باشد تا کودک را به خواندن ترغیب کند. در هنگام خرید کتاب کودک، به موارد زیر توجه کنید:

ساده و قابل فهم بودن متن: متن کتاب باید به گونه‌ای باشد که کودک بتواند آن را به راحتی درک کند. از استفاده از کلمات و اصطلاحات پیچیده و دشوار خودداری کنید.

روان بودن متن: متن کتاب باید روان و بدون وقفه باشد تا کودک بتواند به راحتی از آن لذت ببرد.

جاذبه متن: متن کتاب باید جذاب و گیرا باشد تا کودک را به خواندن ترغیب کند. از استفاده از تصاویر و نقاشی‌های جذاب نیز می‌توانید کمک بگیرید.

پیام‌های اخلاقی

کودکان در سنین اولیه زندگی خود، در حال شکل‌گیری شخصیت و ارزش‌های اخلاقی خود هستند. کتاب‌های کودک می‌توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند.

کتاب‌هایی که پیام‌های اخلاقی مثبتی دارند، می‌توانند به کودکان کمک کنند تا مفاهیم مهمی مانند:

صداقت

مهربانی

کمک به دیگران

احترام به دیگران

مسئولیت‌پذیری

شجاعت را بیاموزند.

علاوه بر این، کتاب‌های کودک می‌توانند به کودکان کمک کنند تا درک کنند که رفتارهای خوب و بد چه پیامدهایی دارند. به عنوان مثال، کتابی که در مورد اهمیت صداقت می‌گوید، می‌تواند به کودک کمک کند تا درک کند که دروغ گفتن می‌تواند منجر به مشکلاتی شود. در هنگام خرید کتاب کودک، توجه به پیام‌های اخلاقی کتاب می‌تواند به والدین کمک کند تا کتابی را انتخاب کنند که برای رشد اخلاقی کودک مفید باشد.

محتوای آموزشی

محتوای آموزشی یکی از مهم‌ترین عوامل در انتخاب کتاب کودک است. کتاب‌های کودک می‌توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت‌های جدیدی بیاموزند، دانش خود را در مورد دنیای اطراف خود گسترش دهند و به رشد و پرورش خود کمک کنند.

در اینجا چند نکته برای انتخاب کتاب کودک با محتوای آموزشی آورده شده است:

کتاب‌هایی را انتخاب کنید که با سطح درک کودک مطابقت داشته باشند. کتاب‌هایی را انتخاب کنید که برای کودکان در سن و سطح درک آنها مناسب باشد.

کتاب‌هایی را انتخاب کنید که به موضوعات مورد علاقه کودک مرتبط باشند. کودکان بیشتر به کتاب‌هایی علاقه مند هستند که با موضوعات مورد علاقه آنها مرتبط باشند.

کتاب‌هایی را انتخاب کنید که به صورت جذاب و سرگرم کننده ارائه شده باشند. کتاب‌های آموزشی باید به گونه‌ای نوشته شده باشند که برای کودکان جذاب و سرگرم کننده باشند.

مدت زمان مطالعه

کودکان در سنین مختلف، توانایی توجه و تمرکز متفاوتی دارند. کودکان خردسال معمولاً نمی‌توانند برای مدت طولانی به یک فعالیت ثابت توجه کنند. بنابراین، کتاب‌هایی که برای آنها انتخاب می‌کنیم باید دارای متن و تصاویر ساده و روان باشند تا بتوانند به راحتی آنها را دنبال کنند. کودکان در سنین بالاتر، توانایی توجه و تمرکز آنها افزایش می‌یابد. بنابراین، می‌توانیم کتاب‌هایی را برای آنها انتخاب کنیم که دارای متن و تصاویر پیچیده‌تر باشند.

نوع تصاویر

کودکان به طور طبیعی به تصاویر علاقه دارند و آنها را راهی برای کشف دنیای اطراف خود می‌دانند. تصاویر در کتاب‌های کودک می‌توانند به کودکان کمک کنند تا:

داستان را درک کنند. تصاویر می‌توانند به کودکان کمک کنند تا شخصیت‌ها، مکان‌ها و وقایع داستان را تجسم کنند. این امر به ویژه برای کودکان خردسال که هنوز در حال یادگیری خواندن هستند، مهم است.

با مفاهیم جدید آشنا شوند. تصاویر می‌توانند به کودکان کمک کنند تا مفاهیم جدیدی مانند رنگ‌ها، اشکال، حیوانات و گیاهان را یاد بگیرند.

خلاقیت خود را پرورش دهند. تصاویر می‌توانند به کودکان کمک کنند تا تخیل خود را پرورش دهند و داستان‌های خود را خلق کنند.

سخن پایانی

خرید کتاب کودک یک اقدام مهم در تربیت و توسعه فرهنگ خواندن کودکان ماست. انتخاب کتاب‌های مناسب با توجه به سن و توانایی‌های کودکان، موضوعات جذاب و تنوع موضوعی، تصاویر جذاب و مناسب، محتوای اخلاقی و آموزشی، و نظرات متخصصان و افراد تجربی می‌تواند به کودکان کمک کند تا علاقه به خواندن پیدا کرده و مهارت‌های زبانی و فکری خود را تقویت کنند. همچنین، ایجاد محیط خواندن ملایم و جذاب در خانه، به کودکان انگیزه می‌دهد تا به کتاب علاقه بیشتری داشته و در دنیای خود ماجراجویی کنند. با رعایت این نکات و رهنمودها، می‌توان بهترین تجربه خرید کتاب کودک را برای خانواده‌ها و کودکان ایجاد کرد و نقش مهمی در توسعه علمی و فرهنگی نسل‌های آینده ایفا نمود.

این مطلب، یک خبر آگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.

کد خبر 5925531

منبع: مهر

کلیدواژه: کتاب کودک کتاب و کتابخوانی معرفی کتاب کسب و کار ساختمان سازی فرش دستبافت امنیت سایبری اسباب بازی ایرانی سرگرمی دوربین مدار بسته تعمیرات موبایل آموزش زبان انگلیسی آزمون زبان انگلیسی جام ستاره ها مسابقات والیبال لیگ والیبال مصالح ساختمانی توانند به کودکان کمک کنند کتاب هایی که برای کودکان کتاب های کودک می توانند کودکان در سنین خرید کتاب کودک محتوای آموزشی متن کتاب کودکان در سن تنوع موضوعی مناسب هستند انتخاب کتاب آشنا شوند مهارت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۹۲۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«کودکان اُتیسمی» روی مرز باریک مرگ و زندگی

خبرگزاری مهر؛ گروه مجله_ زهرا افسر: عکس یک دختربچه اصفهانی صفحه شبکه‌های اجتماعی‌ام را پر کرده بود؛ عکس دیانای بالای آن بزرگ نوشته: «گم شده». چند روزی اخبار را زیر و رو می‌کنم اما کسی از پیدا شدن دخترک ۱۱ ساله چیزی نمی‌گوید. تا اینکه خبر دیگری از دیانا «دختر بچه گم شده اصفهانی» پخش می‌شود.

دیانا گم نشده بود؛ مادرش او را به یک باغ متروکه برده و با چاقو دخترش را به قتل رسانده؛ بعد جسدش را آتش زده و همه جا اعلام کرده که دخترش مفقود شده است. چند روز از این خبر می‌گذرد اما فکر این دختر از سرم بیرون نیامده‌. بستگان نزدیکش گفته‌اند این دختر مبتلا به «اتیسم» بوده است. بغض تمام وجودم را می‌گیرد. به دیانا فکر می‌کنم؛ به مادرش و به تمام کودکان اتیسمی و خانواده‌هایشان.

نجات مهدی‌ها

از همان ابتدای کودکی، دایره افرادی که می‌توانست با آنها ارتباط برقرار کند بسیار محدود بود. در اولین رفتارهای مهدی، مادرش فکر می‌کرد کودکش اجتماعی نیست و این کاملاً طبیعی است. اما بعد از مدتی علائم جدی‌تری از خود را نشان دادند.

مهدی رفتارها و نگاه‌های متفاوت‌تری از هم سن و سال‌های خودش داشت و نداشتن قدرت تکلم به اضافه موارد دیگری که روز به روز در او ظهور می‌کرد مادرش را مصمم کرد تا پیگیر این حالات فرزندش باشد. مهدی دچار اختلال یکپارچگی حسی بود؛ یعنی اگر سرش به جایی برخورد می‌کرد درد را احساس نمی‌کرد؛ اگر ساعت‌ها غذا نمی‌خورد گرسنه نمی‌شد یا بعد از غذا خوردن احساس سیری نداشت. بروز رفتارهای کلیشه‌ای و حرکتی، علائم بیش فعالی و حتی مشکلات گوارشی موارد دیگری بود که نشان می‌داد مهدی شرایط ویژه‌ای دارد.

مادرش که یک زن دهه شصتی است از همان روزهای اول مواجهه با این علائم به خوبی در مورد این اختلال تحقیق کرد و به موقع درمان فرزندش را شروع کرد. سال‌های ۸۸-۸۹ میزان آگاهی نسبت به اختلال اتیسم تقریباً صفر بود تا جایی که حتی عده زیادی از اقوام و آشنایان این مادر سعی کردند او را از پیگیری این اختلال منصرف کنند و نسبت به این موضوع بسیار بدبین بودند. اما زن جوان دست برنداشت و با پیگیری‌هایش متوجه شرایط مهدی شد. خیلی زود درمان کودک دو ساله شروع شد و همین رسیدگی به موقع باعث شد مهدی حالا در سن ۱۶ سالگی با یک بچه سالم تقریباً فرقی نداشته باشد و اگر کسی گذشته او را نداند چندان متوجه این اختلال در او نمی‌شود؛ هرچند که این اختلال تا آخر عمر با او همراه است اما شدت آن بسیار کاهش یافته و کنترل شده است.

مدارا با ترس

مهدی کودک مبتلا به اتیسم به همراه مادرش در مراکز توانبخشی دوره‌های لازم را می‌دیدند و آموزش آنها همچنان ادامه داشت. او به دستور پزشک داروهایی را برای افزایش سطح تمرکزش مصرف می‌کرد تا بتواند در هفت‌سالگی مانند بچه‌های دیگر به مدرسه برود. سال ۹۴ برای خواندن اول ابتدایی به مدرسه رفت؛ اما نه یک مدرسه عادی. او باید سال سرنوشت‌ساز کلاس اول را در مدرسه استثنایی می‌گذراند؛ سالی که معمولاً در ذهن و شکل‌گیری پایه تحصیلی همه کودکان بسیار تأثیرگذار است مخصوصاً برای کودک اتیسمی که شرایط احساسی ویژه‌ای را تجربه می‌کند.

مهدی، روزهای اول با مادر یا دخترخاله‌اش سر کلاس درس می‌رفت؛ اما طولی نکشید که با محیط ارتباط برقرار کرد و توانست تنها پشت نیمکت بنشیند. ترسی که مهدی هفت ساله داشت این بود که نکند برای بازگشت از مدرسه دیر به دنبالش بروند. برای همین یک سوال را مکرراً تکرار می‌کرد: «مامان! یعنی مدرسه‌م تمام شد، تو جلوی دری؟».

مطالعات و تحقیقات پزشکی نشان داده که کودکان دارای اختلال اتیسم، ترس‌های شدید اجتماعی و احساسی را تجربه می‌کنند، ترس‌هایی که شاید برای کودکان یا افراد دیگر معنایی نداشته باشد و غیر منطقی به نظر برسد؛ اما تمام وجود فرد مبتلا به اتیسم را در برمی‌گیرد و باعث می‌شود علائم و رفتارهای غیرعادی در او تشدید شوند. کنار آمدن با ترس‌های مختلف افراد مبتلا به اتیسم یکی از دشوارترین مواردی است که خانواده‌ای این افراد با آنها مواجه‌اند و به صبر زیاد و روحیه قوی برای مدارا با آن نیاز دارند.

اختلال یا استعداد؟

چند ماه گذشت و مادر مهدی خوشحال بود که توانسته با پیگیری به موقع، کودکش را در همان سن هفت سالگی به مدرسه بفرستد؛ تا اینکه یک روز مهدی ناراحت به خانه آمد و گفت دیگر نمی‌خواهد مدرسه برود. وقتی دلیلش را پرسیدند جواب داد: «من از بچه‌های دیگر دیرتر یاد می‌گیرم و آنها من را مسخره می‌کنند.» خانواده‌اش گمان کردند بهانه می‌آورد تا از زیر درس خواندن فرار کند؛ اما پایان کلاس اول ابتدایی که رسید، مدیر مدرسه کارنامه‌ها را تحویل داد و به مادر مهدی گفت باید یک بار دیگر بخاطر شرایط خاصش اول ابتدایی را تکرار کند. او در ریاضی و نقاشی خوب بود اما در فارسی نه. مهدی فارسی را از سمت چپ می‌نوشت؛ کاری که شاید بیش از یک اختلال یک استعداد و توانایی خاص باشد.

دومین سالی که مهدی کلاس اول بود هم تمام شد اما بار دیگر به او گفتند که نمی‌تواند به کلاس دوم برود. بالاخره با پیگیری‌های فراوان مادر مهدی مشخص شد دلیل عقب ماندن فرزندش از سایر دانش‌آموزان کلاس این است که بچه‌هایی که از لحاظ ذهنی مشکل دارند با آنها که معلولیت جسمی دارند و از نظر مغزی سالم هستند، با هم در یک کلاس هستند. در چنین شرایطی طبیعی بود که کودکان اتیسمی و کودکانی که از نظر ذهنی شرایط خاصی دارند از بقیه دانش‌آموزان عقب بمانند.

مهدی حالا ۱۶ سال دارد و چند سالی است به همراه خانواده‌اش مهاجرت کرده است. کودکی که دو سال در کلاس اول ابتدایی درجا زده بود هفت ماه بعد از مهاجرت به ایتالیا می‌توانست به ایتالیایی حرف بزند و بنویسد. حالا موفق شده در سن ۱۶ سالگی وارد دانشگاه شود؛ هرچند هنوز با برخی ترس‌ها و اضطراب‌ها و علائم دیگری از اتیسم دست و پنجه نرم می‌کند.

آدم امن کودکان خاص باشید

نکته مهم این است که با گذشت سال‌های زیاد از شناسایی اختلالاتی مانند اتیسم، هنوز هم آگاهی چندانی نسبت به آن وجود ندارد. رسانه‌های مختلف، تولیدکنندگان آثار صوتی و تصویری و دستگاه‌های مربوطه، برای شناساندن بیماری‌های خاص و فرهنگ رفتار با آنان چه کرده‌اند؟ چند اثر هنری در این زمینه ساخته شده است؟

فارغ از حوزه رسانه، کارکنان مراکز مختلف از کادر درمان و آموزش گرفته تا خدمات مختلف و شرکت‌های خصوصی زمانی آگاهی و اطلاعات لازم درباره نحوه رفتار با این افراد را دارند؟ این کودکان روزی بزرگ می‌شوند و ح تی اگر در محیط تحصیلی جداگانه‌ای درس خوانده باشند، نیاز دارند روزی کنار بقیه مردم وارد بازار کار شوند. گروه‌های مخالف جامعه چقدر پذیرش، معرفت و دانش کافی برای تعامل صحیح با این افراد را دارند؟

هرچند امروزه آموزش‌های بیشتری درباره چگونگی رفتار با این کودکان به مردم داده شده؛ اما هنوز نوع رفتار صحیح با افراد اتیسمی آن طور که باید در جامعه فراگیر نشده است. نه تنها جامعه، حتی اطرافیان این کودکان ممکن است هنوز با این خلأ آموزشی مواجه باشند و درست ندانند که طرز برخورد با یک اتیسمی چگونه است. خیلی اوقات بستگان، ناخواسته روان کودک دارای اختلال اتیسم را مورد آزار قرار می‌دهند و این در حالی است که این افراد اتیسمی به هیچ عنوان نباید از طرف نزدیکان خود احساس ترس و ناامنی کنند.

کوچک‌ترین جملات یا رفتارهای تهدیدآمیزی که شاید در مواجهه با کودکان عادی استفاده می‌شود برای کودک اتیسمی حکم یک محرک عصبی را دارد و او را به شدت به هم می‌ریزد؛ حتی ممکن است باعث حس ناامنی و ترس ابدی در او شود، طوری که در بزرگسالی به صورت جدی احساس وحشت، او را آزار دهد. نزدیکان این افراد باید آدمِ امن زندگی کودک خود باشند و این حتماً به بهبود سریع‌تر آنها کمک کنید. اگر کودکی با بیماری خاص به شما اعتماد کند راحت‌تر تمرینات توانبخشی را انجام می‌دهد و شما را دشمن خود نمی‌داند. این همان راز بزرگی است که این خانواده‌ها باید آن را بدانند و راه و روش‌اش را پیدا کنند.

بی‌دفاع؛ مثل یک نوزاد

حتماً دیده‌اید وقتی یک نوزاد متولد می‌شود با هر گریه او، دیگران نظرهای متفاوت می‌دهند زیرا متوجه خواسته نوزاد نمی‌شوند. ماجرای کودکان مبتلا به اتیسم هم همین است؛ آنها از سایر هم سن و سال‌های خود مظلوم‌تر و به نوعی بسیار بی‌دفاع هستند؛ مغز فرد اتیسمی نمی‌تواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی به درستی عمل کند و به همین دلیل است که اکثر آنان منزوی هستند و نمی‌توانند از همان سال‌های اولیه رشد خود، با دیگران ارتباط برقرار کنند. اولین زنگ خطر برای خانواده‌ها می‌تواند همین ارتباط نگرفتن کودکان با محیط پیرامون باشد.

مورد دیگری که افراد حتی بزرگسال مبتلا به اتیسم ممکن است به آن دچار باشند؛ نداشتن قدرت تکلم است. همچنین این افراد در برابر تغییر رفتارهای تکراری و کلیشه‌ای مقاومت دارند و در برقراری ارتباط چشمی تا حدی ناتوان هستند. همچنین این افراد نمی‌توانند پاسخ مناسبی به محرکات محیطی نشان بدهند. اختلالات اتیسم، از لحاظ شدت علائم با یکدیگر متفاوت هستند و در سه سطح کلی دسته‌بندی می‌شوند: «سطح نیازمند حمایت، سطح نیازمند حمایت زیاد، سطح نیازمند حمایت بسیار زیاد»

نکته حائز اهمیت این است که اگر خانواده‌ها از همان سنین پایین موارد گفته شده و علائم کلی بیماری‌های خاص از جمله اتیسم را بدانند و در صورت مشاهده آنها در کودک خود به پزشک مراجعه کنند؛ می‌توانند درمان را شروع کنند و آینده او را نجات دهند. البته به شرط آن که در تشخیص این علائم دچار وسواس فکری نشوند و فقط به تشخیص قطعی پزشک تکیه داشته باشند.

نقطه امن بیرون از گود

اتفاق دختر بچه اصفهانی نه اولین مورد است نه احتمالاً آخرین. پرونده دیانا یادآوری کرد هر خانواده‌ای توان، آگاهی، صبر و قدرت مالی لازم حمایت و مراقبت از کودکان اتیسمی را ندارد؛ یادآوری کرد همه کودکان اتیسمی به اندازه مهدی خوش‌اقبال نیستند و شانس زندگی در خانواده‌ای را ندارند که تمام وقت در اختیار آنان باشند.

همه کسانی که بیرون از گود نشسته‌اند مادر کودک اصفهانی را مقصر می‌دانند؛ هرچند در غیرانسانی بودن اقدام او هیچ شکی نیست اما اگر مادر یا پدر آموزش‌های لازم را ندیده باشند، تحت حمایت‌های روان‌شناختی قرار نگیرند و در ثبات روانی قابل اطمینانی نباشند، وقوع چنین اتفاقات تلخ و آزاردهنده‌ای بعید نیست.

اکثر خانواده‌هایی که کودک مبتلا به بیماری خاص مثل اتیسم دارند، تا تجربه کردن آسیب جدی فاصله چندانی ندارند. عدم حمایت‌های مادی و معنوی و ناآگاهی گسترده در سطح جامعه این خانواده‌ها را مشکلات جدی مواجه می‌کند و سرنوشت بسیاری از زوج‌هایی که فرزند آنها دچار بیماری‌های خاص باشد به جدایی و طلاق منجر می‌شود.

یک جست‌وجوی ساده در شبکه‌های اجتماعی، ناامیدی والدین این کودکان را نشان می‌دهد. روشن است که اگر این خوانده‌ها به حال خود رها شوند و ساز و کارها مناسب برای حمایت از آنها تقویت نشود، نه تنها در بیماری اتیسم بلکه در ۲۶ گروه بیماری دیگر که در زیرمجموعه بیماری‌های خاص قرار گرفته‌اند شاهد این سرنوشت‌های تلخ خواهیم بود. اینکه سرنوشت یک کودک مبتلا به بیماری خاص، شبیه مهدی باشد یا دیانا، تا حد زیادی می‌تواند در دستان مسؤولان باشد…‌

کد خبر 6099238